Ziek van dode tuin Bluffs vrouw installeert SYNLawn
Theresa Gallo's werf kwam met een garantie. Dat is een van de redenen waarom haar gazon ongebruikelijk is. Het vereist ook geen maaien en zeer weinig onderhoud. Ze geeft het een keer per week water, maar dat is om de geuretende kristallen actief te houden die in de vezels van het gazon zijn ingebed. In april, na een aantal jaren van letterlijk zware strijd tegen een uitdagende tuin, kocht Gallo een kunstgrasveld. Het was niet goedkoop – ze zei dat ze ongeveer 30,000 dollar had betaald om het kunstgras te laten installeren – maar tot nu toe kon ze niet gelukkiger zijn. En als er iets misgaat, als haar gazon vervaagt of in een naad scheurt, valt ze onder de garantie van tien jaar. Ze hoeft zich in ieder geval geen zorgen te maken dat haar gras afsterft, want het zal nooit groeien. "Ik ben erg tevreden", zei ze.
Gallo's huis ligt hoog op een heuvel in een wijk Council Bluffs met een opmerkelijk uitzicht op het centrum van Omaha. Ze woont daar met haar zoon Cole en hun twee grote honden, een golden retriever genaamd Chloe en een witte Duitse herder genaamd Piper.
Het is al acht jaar een thuis, en in die tijd heeft Gallo een storm van gazonbeheerproblemen meegemaakt. Het huis ligt op een aanzienlijke helling met weinig voedingsbodem, zei ze, waardoor afstromings- en erosieproblemen ontstaan, en het kan tegen een stootje door de zon.
En de honden maakten het kapot, zei ze.
Hoewel het probleem zich beperkte tot de voortuin – het huis grenst aan een bosrijke omgeving – vormde het een jaarlijkse bron van frustratie en geldverspilling.
'Ik heb een gazononderhoudsdienst laten komen,' zei Gallo. "Ik heb de voortuin twee keer opnieuw ingezaaid en we stonden op het punt om voor de derde keer opnieuw te bezaaien."
Voordat ze nog een investering deed, zocht Gallo online naar tips die haar konden helpen haar gazon weer leven in te blazen. In plaats daarvan ontdekte ze Turf Etc., een bedrijf uit Lee's Summit, Mo., dat kunstgras levert en installeert.
Eigenaar Angela Grego zei dat de landschapswerkzaamheden van het bedrijf onder meer schoolspeelplaatsen, hondenopvang en dakinstallaties omvatten. Residentiële banen vertegenwoordigen 20 tot 25 procent van de omzet van het bedrijf, zei ze, maar gazonvermoeide klanten zoals Gallo zijn in opkomst.
“De belangrijkste reden die we horen is dat ze een putting green willen”, zei Grego. "Of ten tweede: het zijn eigenaren van gezelschapsdieren."
Problematische gazons hebben een zegen gecreëerd voor een industrie die vooral bekend staat om het bedekken van sportvelden, aldus Tony Vena, CEO van Purchase Green, een in Californië gevestigde groothandel in kunstgrasproducten. Vena, die samenwerkt met de Association of Synthetic Grass Installers om aannemers licenties te verlenen voor de installatie van kunstgras, zegt dat de sector voor kunstmatige landschapsarchitectuur de afgelopen vijf jaar jaarlijks met 30 procent is gegroeid, waarbij woningen het grootste deel van de nieuwe omzet uitmaken.
Hoewel vertegenwoordigers van de industrie kunstgras milieuvriendelijk noemen – het vereist geen bemesting of maaien op gas en zeer weinig water – zei Zac Reicher, een grasgrasspecialist bij de Universiteit van Nebraska-Lincoln, dat de milieuvoordelen van een gezond biologisch gazon dat niet kunnen zijn. verslagen worden.
Een specifieke situatie als die van Gallo vraagt misschien om een onconventionele oplossing, maar “een wijdverbreid gebruik hiervan is niet goed voor het milieu”, zei hij.
Zoals de naam al doet vermoeden, keert het proces van het installeren van een synthetische tuin de conventionele wijsheid die verband houdt met gazononderhoud om. Ten eerste moet alles wat leeft of bevorderlijk is voor het leven verdwijnen.
Voor het gazon van Gallo hebben arbeiders de bovengrond uitgegraven en vijf tot tien centimeter diep gegraven. Vervolgens omlijnden ze de grond met een onkruidbarrière, bedekten deze met gebroken steen en legden een rand van houten planken neer waaraan de uitgerolde grasmat in delen van 15 meter werd vastgemaakt.
Het duurde zes dagen om te maken Gallo's gazon.
‘Ze kwamen op maandag en vertrokken op zondag’, zei ze.
Ze had een galerij met nepgras waaruit ze kon kiezen, inclusief producten die bedoeld waren om zoysia-, bermuda-, zwenkgras- en duizendpootgrassen na te bootsen. Ze koos voor de laatste in een kortere lengte, waardoor het opruimen van haar honden een fluitje van een cent wordt, met een geurvretende vulling die ook het gazon verzwaart terwijl de bladen van het polyethyleen rechtop blijven staan.
Hoewel het prijskaartje van $ 30,000 hoog is, redeneert Gallo dat ze zal besparen op benzine en kunstmest, en dat ze geen maaier meer nodig heeft. Er is haar verteld dat ze kan verwachten dat haar gazon twintig jaar meegaat, zo niet langer. Naast het ophalen van afval en het behandelen van de invulling met water, is de werf vrijwel onderhoudsvrij.
'Je moet stokken oppakken en bladeren afblazen, maar dat is alles', zei ze.
Gallo zei dat de reacties op haar onconventionele tuin gemengd waren. Ze heeft positieve feedback gekregen van een aantal van haar buren, maar hoorde ook via via dat andere bewoners in de omgeving niet enthousiast zijn over haar permanent verzorgde gazon.
Vanuit haar perspectief is het de perfecte oplossing geweest voor een probleem dat haar gazon al ruim tien jaar teisterde, en ze kijkt niet achterom.
“Het was raar om te zien hoe ze mijn tuin kapotmaakten”, zei ze. “Maar verder geen spijt.”
Wilt u het volledige verhaal online lezen? klik hier.
